یک اتصال دهنده خودپرداز نوعی اتصال دهنده است که به گونه ای طراحی شده است که در سوراخ های از قبل پانچ شده در ورق فلز یا سایر مواد نازک قرار می گیرد. این اتصال دهنده ها ، پس از نصب ، با تغییر شکل مواد اطراف ، "پیوند" را تشکیل می دهند ، پیوند مکانیکی دائمی را تشکیل می دهند که در برابر نیروهای کشش ، ارتعاشات و استرس محیطی مقاومت می کند. آنها جایگزینی قابل اعتماد برای پرچ ها ، جوش ها و پیچ های سنتی ارائه می دهند و از نظر قدرت ، سهولت در استفاده و بهره وری تولید چندین مزیت ارائه می دهند.

ویژگی اصلی که اتصال دهنده های خود را از هم جدا می کند ، طراحی منحصر به فرد آنها است که به آنها امکان می دهد با حداقل ابزار در جای خود قرار بگیرند. فرآیند نصب به طور معمول سریع است و نیازی به سخت افزار بسته بندی اضافی یا تجهیزات تخصصی ندارد. پس از قرار دادن اتصال دهنده به سوراخ ، با نیروی کافی فشار می یابد تا باعث شود مواد اطراف آن تغییر شکل در اطراف ساق محکم داشته باشند و یک مکانیسم نگهدارنده قوی و دائمی ایجاد کنند.

انواع اتصال دهنده های خودپرداز
انواع مختلفی وجود دارد اتصال دهنده های خودپرداز ، هر یک برای برنامه های خاص و انواع مواد طراحی شده است. متداول ترین انواع عبارتند از:

آجیل های خودپرداز: از این اتصال دهنده ها برای ایجاد نخ در ورق نازک استفاده می شود و باعث ایجاد پیچ ​​و مهره ایمن می شود. آنها اغلب در صورت نیاز به یک سوراخ نخ استاندارد مورد استفاده قرار می گیرند ، اما مواد خیلی نازک هستند تا بتوانند ضربه بزنند.

گل میخ های خودپرداز: از گل میخ ها برای ایجاد یک نقطه چسباندن بیرون زده برای سایر اجزای استفاده می شوند. آنها بدون نیاز به نخ های خارجی ، یک نقطه ضمیمه دائمی را ارائه می دهند.

ایستاده های خودپرداز: این اتصال دهنده ها فضای بین دو مؤلفه را فراهم می کنند و امکان عایق کاری الکتریکی یا تهویه مؤثر را فراهم می کند. آنها معمولاً در صنایع الکترونیکی و برق مورد استفاده قرار می گیرند.

پین های خودپرداز: از پین ها برای ایمن نگه داشتن قطعات در کنار هم استفاده می شوند ، که به طور معمول در شرایطی استفاده می شود که قطعات نیاز به تراز یا لنگر انداختن در محل دارند.

درج های خودپرداز: این اتصال دهنده ها امکان نصب درج ها را به مواد نازک امکان پذیر می کنند و یک سوراخ ایمن و پیچیده برای پیچ ها یا سایر اتصال دهنده ها ایجاد می کنند.

مزایای اتصال دهنده های خودپرداز
اتصال دهنده های خودپرداز تعدادی از مزایای قابل توجهی را ارائه می دهند که آنها را به یک انتخاب جذاب برای تولید کنندگان تبدیل می کند:

اتصالات قوی و ایمن: اتصال دهنده های خودپرداز خود یک اتصال دائمی و با مقاومت بالا بین مواد نازک فراهم می کنند. پس از پنالتی ، آنها در برابر نیروهای بیرون کشیدن ، ارتعاشات و شوک ها مقاومت می کنند ، و اطمینان حاصل می کنند که این ارتباط در معرض استرس ایمن است.

نیازی به ابزار یا سخت افزار اضافی نیست: بر خلاف اتصال دهنده های سنتی که ممکن است به ابزارهای تخصصی یا اجزای اضافی (مانند آجیل ، پیچ و مهره یا واشر) نیاز داشته باشند ، اتصال دهنده های خودپرداخت به حداقل تجهیزات و زمان نصب نیاز دارند. آنها را می توان با استفاده از پرس پانچ استاندارد یا ماشین آلات خودکار نصب کرد و هزینه های کلی تولید را کاهش داد.

زیبایی شناسی بهبود یافته: اتصال دهنده های خودپردازی با سطح مواد ، با سطح مواد نصب می شوند و ظاهری صاف و زیبایی شناختی را ارائه می دهند. این امر به ویژه در برنامه هایی که در آن موارد ظاهر ، مانند الکترونیک مصرفی یا لوازم رده بالا است ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

راندمان مواد و فضا: از آنجا که آنها برای استفاده در ورق های نازک طراحی شده اند ، اتصال دهنده های خودپرداز خود ، استفاده کارآمد از مواد و فضا را فراهم می کنند. آنها به ضخامت اضافی در مواد پایه احتیاج ندارند ، که به ویژه هنگام کار با طرح های سبک یا محدود با فضا مفید است.

کاهش زمان مونتاژ: سهولت نصب به میزان قابل توجهی زمان لازم برای تکمیل مونتاژ ، افزایش سرعت کلی تولید و کاهش هزینه های نیروی کار را کاهش می دهد.

تطبیق پذیری: این اتصال دهنده ها را می توان در انواع مختلفی از مواد از جمله فولاد ضد زنگ ، آلومینیوم ، برنج و پلاستیک استفاده کرد و آنها را برای کاربردهای مختلف بسیار متنوع ساخت. توانایی آنها در کار در هر دو ماده نرم و سخت باعث می شود آنها در صنایعی که از انواع مختلف مواد استفاده می شود ، به ویژه مفید باشد. $ $ $